Van media tot lezingen
Nieuws
Zijn eerste verhalen schreef Huib Afman toen hij acht jaar was. Inmiddels is vroeger verruild voor nu en leeft hij van de pen. Hij heeft twee boeken op zijn naam staan en verschenen er meer dan vijftig liedteksten van zijn hand.
Huib Afman (1972), kleinzoon van jeugdboekenauteur Kasper Afman, groeide op in Soest. Na zijn studie Nederlands Tekstschrijven werkte hij jarenlang als journalist voor diverse landelijke tijdschriften, waaronder Nieuwe Revu, Margriet en de Humanist. Later breidde hij zijn werkterrein uit naar dat van eindredactie en stond hij enige tijd aan het roer van een productiebedrijfje dat zich richtte op het bedenken van tv-formats. In 2010 debuteerde hij met de korte roman Het hemelhuis. Aansluitend woonde hij enkele jaren in Italië en Spanje waar hij in een nieuw manuscript investeerde en zich doorontwikkelde in het schrijverschap.
In mei 2016 verschijnt zijn eerste non-fictie boek, Schrijverskamers - Where the magic happens - Writers´ rooms, met daarin 45 interviews met toonaangevende schrijvers uit Nederland en Vlaanderen. Daarnaast legt hij momenteel de laatste hand aan de ruwe versie van zijn derde roman. Naast boeken schrijft hij liedteksten in opdracht, wat inmiddels heeft geresulteerd in meer dan vijftig liedteksten, waarvan een aantal is uitgevoerd door bekende Nederlandse artiesten. Afman houdt van Zuid-Europa, mosselen, bougainville, filmmuziek en de stilte van de zee.
Van kleinkunst tot nederpop
Liedteksten
Kleinkunst of nederpop, maar bovenal liedjes van verlangen voor theater, radio en tv. Afman schreef meer dan vijftig liedteksten en werkte onder meer samen met Lucretia van der Vloot, Sjors van der Panne, Art-Jan de Vries, De RTL Talent Academy e.a.
Met de juiste tone of voice en het juiste gevoel schrijft Afman teksten die een gouden snaar weten te raken bij jong en oud, niet in de laatste plaats omdat hij liedteksten beschouwt als kleine, op zich zelf staande verhalen.
Artiesten en producenten die verlegen zitten om nieuw repertoire kunnen desgewenst en vrijblijvend contact opnemen voor een afspraak. Offline is er ter inzage een uitgebreide portfolio beschikbaar.
Terug Naar Het Noorden
Speciale samenwerking.
Tekst: Huib Afman, Muziek: David van den Hende, Uitvoerende: David van den Hende - Hermitage.
Beluisteren
TERUG NAAR HET NOORDEN
Hier, waar de winden altijd waaien
Over dijken en langs kaaien
Waar de plassen vol met regen
Spiegels lijken op de wegen
Waar de wolken overdrijven
Maar waar mijn vrienden zullen blijven
Hier hoor ik thuis
Het fluistert in mij
Diep van binnen,
Wat ik lang niet wilde horen
Dat ik terug moet
Dat ik terug wil
Naar waar ik ben geboren
Terug naar het Noorden, terug naar huis
Naar waar de bollenvelden bloeien
Waar de weilanden met koeien
Waar het blikveld zo lijnrecht is
Alsof de horizon onecht is
Waar het klagen wordt verzwaard
Als het nog sneeuwt op 30 maart
Hier hoor ik thuis
Naar waar bij kou de krasse slagen
Van ijzers op het ijs behagen
Waar het glas in de kozijnen
Zich niet verschuilt achter gordijnen
Daar waar openheid gewenst is
En waar vrijheid onbegrensd is
Hier hoor ik thuis
Want het schreeuwt in mij
Buiten zinnen
Wat ik te lang heb verdrongen
Dat ik terug moet
Dat ik terug wil
Naar waar het is begonnen
Terug naar het Noorden, terug naar huis
Terug naar de waardevolste dingen
Het land uit mijn herinneringen
Dat is mijn thuis
© Huib Afman
Wie Hoort Mijn Stem
Hoofdnummer uit Altijd Alles, soloshow van Lucretia van der Vloot.
Tekst: Huib Afman, Muziek: Wouter Planteijdt, Uitvoerende: Lucretia van der Vloot.
Beluisteren
WIE HOOR MIJN STEM
In dit kille, blanke land
Waar ik door ijle lucht gebracht
Mijn jeugd en heel mijn leven heb gesleten
Daar spreekt nu pas mijn geweten
Het is niet het weer dat ik bedoel
Maar een afstand die ik voel
Eerst de vreemde eend in witte klaslokalen
Nu het klaterend applaus uit lelieblanke zalen
Maar iets in mij van binnen
Zegt dat je over je roots niet mag zingen
Als je de jas niet past, je jezelf hebt aangepast
Aan een land van vreemdelingen
Wie hoort mijn stem
Wanneer ze spreekt, wanneer ze klinkt
Wanneer ze breekt of zingt
Wie hoort haar snakken naar dat land
Dat zo anders is dan Nederland
Mi begi gado
Als ze smeekt en als ze bidt
Wie hoort het zwart, wie hoort het wit
Wie hoort de twijfel diep in mij
Waar hoor ik bij
Ergens aan de overkant
Waar ik door mijn afkomst soms beland
Tijdens mijn vakanties vreemd wordt aangekeken
Daar zie ik mijn huid verbleken
Niet door de zon word ik verschroeid
Wel door een kloof die langzaam groeit
Eerst als bounty op de hagelwitte stranden
Ben ik nu die blaka pattata uit de lage landen
Maar iets in mij van binnen
Zegt dat je niet over je roots kunt zingen
Als je de jas niet past, je jezelf hebt aangepast
Aan een land van vreemdelingen
Wie hoort mijn stem
Wanneer ze spreekt, wanneer ze klinkt
Wanneer ze breekt of zingt
Wie hoort haar snakken naar dat land
Dat zo anders is dan Nederland
Mi begi gado,
Als ze smeekt en als ze bidt
Wie hoort het zwart, wie hoort het wit
Wie hoort de twijfel diep in mij
Waar hoor ik bij
Dus schraap ik noodgedwongen
Mijn eigen thuisland bij elkaar
Uit twee incomplete landen
Boetseer ik heimwee met mijn handen
Maar het is nog lang niet klaar
Wie hoort mijn stem
Wanneer ze spreekt, wanneer ze klinkt
Wanneer ze breekt of zingt
Wie hoort haar snakken naar dat land
Dat zo anders is dan Nederland
Mi begi gado,
Als ze smeekt en als ze bidt
Wie hoort het zwart, wie hoort het wit
Wie hoort de twijfel diep in mij
Waar hoor ik bij
© Huib Afman
Maison de la Mer
Demo.
Tekst: Huib Afman, Muziek: Peter Pluer, Uitvoerende: Nicoline Pouwer.
Beluisteren
MAISON DE LA MER
Ik wil zo'n huis aan het strand
En dan het liefst in het Frans
Een maison de la mer
Met doorleefd meubilair
Zo zonder de tijd
En vervuld van de stilte
Zo'n maison meubilair de la mer
Om aan de golven te snuiven
Er het schuim te zien stuiven
Langs afgebladderde luiken
Hout door zout uitgebeten
Waar de haast wordt verjaagd
Door sober te leven
Je zorgen verbleken
Ja, zo'n huis aan het strand
En dan het liefst in het Frans
Een maison de la mer
Met doorleefd meubilair
Zo zonder de tijd
En vervuld van de stilte
Zo'n maison meubilair de la mer
Om naar de einder te kijken
Er de zee te ontstijgen
Op een uit de tijd ledikant
Met van die ijzeren spijlen
Waar de rust je verlost
Van andere tijden
Met nachten van zijde
Waar de vliering vervallen, de balken versleten
Het stof in de sponningen te lang is vergeten
Waar de plavuizen glimmen op nazomerdagen
En de glazen gevuld nooit om antwoorden vragen
Daar waar Brel en Montand het behagen verlengen
Zo´n huis dat z´n ziel met de tijdgeest laat mengen
Zo'n maison d´esprit de la mer
Zo'n huis met een ziel aan de zee
Ach, zo'n huis aan het strand
En dan het liefst in het Frans
Een maison de la mer
Met doorleefd meubilair
Zo zonder de tijd
En vervuld van de stilte
Zo'n maison meubilair de la mer
© Huib Afman
Europa
N.a.v. de aanslagen in Parijs en Brussel.
Tekst: Huib Afman, Muziek: Daan Herweg, Uitvoerende: Anne Chris.
Beluisteren
EUROPA
Vandaag is de stad net zo stil als de zee
Met de schrik om het hart, sleurt de stroming je mee
Elke roep uit de vloed, voedt de angst voor elkaar
Maar wie bang is verliest, dus vertrouw maar op haar
Europa
De vrijheid ontwricht
Europa
De grenzen gaan dicht
Europa
Zet je angst toch opzij
Blijf jezelf en gedij
Europa
Ontsteek het licht in je steden
Van Athene tot Zweden
Europa, geef vrede een reden
Morgen kleurt de stad net zo rood als de zee
Dat is wat ze zeggen, neem dat vooruitzicht maar mee
Elke stap die je zet, lijkt niet zonder gevaar
Maar wie toegeeft verdrinkt, dus vertrouw maar op haar
Europa
De vrijheid ontwricht
Europa
De grenzen gaan dicht
Europa
Zet je angst toch opzij
Blijf jezelf en gedij
Europa
Ontsteek het licht in je steden
Van Athene tot Zweden
Europa, geef vrede een reden
Want in het hart van Europa
Mag het licht nooit meer doven
Al wordt het door wanhoop en tranen verblindt
Want vrijheid krijgt pas naam
Door een vader, een moeder
De moed van een kind dat de angst overwint
Europa
De vrijheid ontwricht
Europa
De grenzen gaan dicht
Europa
Zet je angst toch opzij
Blijf jezelf en gedij
Europa
Europa
De vrijheid ontwricht
Europa
De grenzen gaan dicht
Europa
Zet je angst toch opzij
Blijf jezelf en gedij
Europa
© Huib Afman